Меры дзярж. рэгулявання і кантролю за ПД.

Для ажыцяўлення кантролю за станам і развіццем м.Б. дзяржава выкарыст. метады: фіскальныя; манетарныя; прамое умяшальніцтва.

Фіскальная палітыка - кіраванне эканомікай праз падаткі і дзярж.укладанні (інвестыцыі). Падатковая сістэма у РБ мае канфескацыйны хар-р і не спрыяе разв. пр-ва.

Манетарная палітыка – дзярж.кантроль нац.банка РБ за паступленнем грашовай массы у зварот. Праводзячы манетарную палітыку, дзяржава стрымлівае або правакуе інфляцыю, чым спрыяе ці перашкаджае развіццю пр-ва.

Прамое умяшальніцтва – уплыў дзяржавы на разв. м.Б. праз заканад-ва і прыняцце урадам адпаведных пастаноў.

Закон Аб пр-ве забараняе займацца ПД асобам і спецыялістам, якія працуюць у дзярж.органах, судзе, пракуратуры, а таксама кіраўнікам дзяржавы, прадпрыемстваў і арганізыцыяй.

Закон “аб барацьбе са злачыннасцю у сферы экан-кі і з карупцыяй” пашырыў гэты пералік – дапойніў яго кіраунікамі дзярж. прадпр-ў, органаў, устаноў, кіраўнікамі структурных падраздзяленняў іх прадпрыемстваў.

17. Дзяржаўная рэгістрацыя пр-нікаў і юрыд. асоб.

Статус П-ка набываецца з дапамогай дзярж.рэг-цыі ў парадку, устаноўленым існуючым Законам і іншым заканад-вам РБ. Дзяр.рэгіс-я П-каў, якія ажыццяўляюць сваю дз-ць з ўтвар-м юрыд. асобы, вырабляецца на падставе Закона РБ "Аб пр-ствах у РБ" і інш. Дзяр.рэгіс-я П-каў, якія ажыццяўляюць сваю дз-ць без утварэння юр. асобы, вырабляецца выканаўчымі камітэтамі Саветаў народных дэпутатаў (СНД) па месцы жыхарства пр-каў. Для Дзяр.рэгіс-я пр-каў у выканаўчы камітэт адпаведнага СНД прадстаўляюцца: *заява пр-ніка, *ліцэнзія, *дак-ты, якія пацвярджаюць кваліфікацыю П-ка, *плацежны дак-т, якi пацвярджае ўнясенне платы за дзярж.рэг-цыю пр-ка, *пашпарт і *ўласныя фатаграфіі.

Дзяр.рэгіс-я пр-ікаў пав. быць праведзена не пазней за 30 дзён з моманту падачы неабх-х дак-таў у выканаўчы камітэт адпаведнага СНД. Дзяр.рэгіс-я пр-каў, якія адносяцца да S-таў малога Пр-ва, ажыццяўляецца па спрошчанай працэдуры ў парадку, якi зацвярджаецца Саветам Міністраў РБ.

Адмова ў дзярж. рэгіс-я пр-нікаў па матывах немэтазгоднасці яго дз-ці не дапускаецца. За Дзяр.рэгіс-я пр-іка з яго спаганяецца плата ў памерах, якiя ўстанаўлiваюцца заканад-вам РБ. Атрыманыя сродкі залічваюцца ў бюджэт раёна, горада, раёна ў горадзе, па месцы рэгістрацыі пр-ніка. Занятак ПД без дзяр.рэг-цыі забараняецца. Даходы, атрыманыя ад такой дзейнасці, спаганяюцца ў судовым парадку і накіроўваюцца ў даход мясцовага бюджэту.

Пасля дазволу займацца ПД і дзярж.рэгістрацыі кір-ва пр-ства павінна заказаць і атрымаць круглую пячатку, вуглавы і інш. штампы, адкрыць рахунак у банку, зарэгістраваць пр-ства у падатковай інспекцыі, фондзе сац. абароны насельн-ва і ЦН.

18.Устаноўчыя дак-ты:устаў і ўстан. дамова (дагавор).

Узнікненне і дз-ць юр. асоб S-таў пр-ва любой арганізац.-прававой формы немагчымы без ўстан-х дак-таў. 2 віда ўстан-х дак-таў: устаў і ўстаноўчы дагавор – рашэнне аднаго або некалькіх уласнікаў, або ўпаўнаважаных ім органаў аб стварэнні S-та ПД. Устаноўчыя дак-ты - устаў і/або ўстаноўчы дагавор – неабходны для рэгулявання парадку, умоў ўзгодненай дз-ці заснавальнікаў, а таксама вызначэння прававога статусу стваранага суб'екта пр-ва.

Устан-я дак-ты гаспадарчых тав-ваў змяшчаюць звесткі аб форме тав-ва, прадмеце і мэтах яго дз-ці, складзе заснавальнікаў і ўдз-каў, назве і месцазнаходжанні, памеры і парадку адукацыі, статутнага фонду, парадку размеркавання даходаў і страт, складзе і кампетэнцыі членаў тав-ва. Адны юр. асобы дзейнічаюць толькі на падставе устава (напр., прыватнае пр-ства, створанае адным заснавальнікам). Для іншых юр. асоб неабх. і устаў, і ўстаноўчы дагавор (напр., акцыян. тав-вам, тав-вам з абмеж. і дадатк. адказнасцю).

Устаноўчы дагавор (УД) – дагавор, які апасрэднічае дз-ць 2 і > фіз. і/або юрыд. асоб, накір-х на адмысловую мэту – стварэнне новага S-та пр-ва. УД – гэта сродак арганізацыі S-тамі сваёй ПД з дапамогай пагаднення аб ўзгодненых і ўзаемных дзеяннях у кіраўніцкай і маёмаснай сферах. Асаблівасць УД: яго рэгулятыўныя магчымасці праяўл-ца і ў працэсе фарм-ня юр. асобы, і пасля набыцця ім статусу S-та права ў працэсе яго функцыянавання. Паколькі УД заключаецца яго ўдзельнікамі, то ён уступае ў сілу з моманту падпісання заснавальнікамі. Таму ўдзельнікі дагавора м.б. звязаны пэўнымі абавязкамі яшчэ да моманту рэгістрацыі юрыд. асобы. УД захоўвае сваё дзеянне на ўвесь перыяд дз-ці створанай юр.асобы, паколькі з'яўл. адным з устаноўчых дак-таў і вызначае прававое становішча S-та ПД.

19. Прызначэнне і парадак распрацоўкі бізнес-плана (Б.П.).

Б.П. – дакумент, у якім вызначана сутнасць Б. і акрэслены магчымасці для яго пачатку, працягу ці пашырэння ў якой-небудзь канкр. сітуацыі. Б.П.распрацоўваецца самім пр-кам, пры неабходнасці падключаюцца эксперты ў асобных галінах. Звычайна план складаецца на 3-5 гадоў. Вынікі, якіх пр-нік плануе дасягнуць у першым годзе, дэталізуюцца па месяцах, у натупным годзе – па кварталах, а далей даюцца мяркуемые вынікі за год. Б.П. з’яўл-ца асновай д/распрцоўкі індывд. рабочых заданяў на 1-ы год.

Функцыі Б.П.: 

1.Распрацоўка канцэпцыі, стратэгіі Б..

2.Планаванне.

3.Кантрольная. План, выкладзены на паперы, можна выкарыстаць для кантролю і ацэнкі дасягнутых вынікаў.

4.Акумулюючая. Ён спрыяе прыцягненню грошавых сродкаў ад іншых фіз. і юрыд. асобаў.

Парадак распрацоўкіБ.П.. не з’яўляецца цвёрда акрэсліным. Але ён павінен уключаць у якасці абавязковых тыя разделы, якія рэальна адлюстроўваюць сутнасць Б.:

1)Уводзіны – кароткая звестка ці тлумачальная запіска об пр-стве. Важна выдзяліць такія группы:

А. Звесткі аб пр-стве (назва, местазнаходжанне, статус, кароткі пералік тавараў(паслуг) з указаннем рынку збыту і галоўн.канкур).

Б. Віды дз-ці, мэты і канкрэтныя арыентацыі (дакладна вызначыць мэты і спосабы іх дасягнення).

В. Кароткі выклад патрэбаў у фінансах (ацэнка свойго фінансавага становішча і абгрунтоўванне неабх-ці прыцягнення дад-х грашовых сродкаў).

Г. Плануемы прыбытак і рэнтабельнасць праекта для інвестараў.

Галоўная мэта ўводнай часткі Б-п. – зрабіць прыемнае ўражанне на тых, да каго пр-нік звяртаецца па дапамогу.

2)Апісальная мадэль будучай вытворчасці і якаяных параметраў яго прадукцыі (відаў паслуг). Хар-ка пр-ства, яго прадукцыі і паслуг, ацэнка стану спраў у адпаведнай галіне:

А. Апісанне галіны (падгаліны).

Б. Ствараемае пр-ства.

В. Плануемая прадукцыя ці паслугі.

Г. Стратэгія выхаду на рынак і рост вытв-ці і V продажу.

3) Эканамічная ацэнка рынкаў збыту прадукцыі. Раздзел асноўны у Б-п. У ім – апісанне рынка ў цэлым, тэндэнцыі развіцця галіны, выдзелены ранкавы сегмент, які пр-нік плануе заняць, і падрабязная хар-ка дз-ці канкурэнтаў.

4)Працэсс вытв-ці.

5)Чакаемая канкурэнтаздольнасць прадукцыі. Апісваецца асартымент тавараў (паслуг) і указваецца, якія з іх лічацца прыярытэтнымі.

6)Стратэгія ў галіне маркетынгу.

7)План у сферы кіравання.

8)Юрыдычны план.

9)Эканамічная ацэнка рызыкі і яе страхаванне.

10) Фінансавы план.

11) План знешнеэканамічнай дзейнасці.

Віды і сродкі рэкламы (Р).

Р. падзяляецца на віды:

1.Інфармуючая Р. рэалізуе яе уводную інфарматыўную функцыю і мае на мэце апавяданне аб таварах-навінках, новых мадыфікацыях або сферах прымянення ўжо існуючага тавару, іх якасных асаблівасцях, цане, паслугах, асобах і з'явах, карэкцыя няправільных уяўленняў, фармаванне вобраза і прэстыжу рэкламадаўцы і прадмета Р.

2.Увяшчавальная Р. ў большай меры выконвае псіхалагічную функцыю і складаецца ў развіцці добразычлівага стаўлення да прадмета Р., фармаванні перавагі, змене ўспрымання і установак спажыўца ў карысць рэкламуемага тавару (паслугі, канкрэтнай асобы, з'явы), у азнаямлення з больш поўнай інфармацыяй аб тавары, у перакананні купіць тавар, не адкладаючы, уступіць у кантакт з рэкламадаўцам, прадаўцом або пасярэднікам.

3.Р., якая нагадвае, адначасова рэалізуе інфарматыўную, псіхалагічную і стымулюючую функцыі, і ажыццяўляе інфармаванне, выкліканне і напамінак спажыўцу, што патрэба ў тавары можа паўстаць у найбліжэйшай будучыні, дае звесткі пра тое, дзе можна купіць тавар, мае на мэце ўтрымаць інфармацыю ў памяці спажыўца на працягу доўгага часу, у міжсезонны перыяд.

Сродкі рэкламы:

 транспартныя і сродкі сувязі (пошта, тэлеграф, тэлефон, тэлекс, факс, e-mail)

 каналы СМІ (прэса, радыё, тэлебачанне, Інтэрнэт)

 каналы прасоўвання тавараў (тавараправодная сетка, крамы, прадпрыемствы сферы паслуг і інш)

 дэманстрацыйныя сродкі (вітрыны і да т.п.)

 асабістыя кантакты з спажыўцом і інш.

21. Рэгуляванне ПД ў сельскай мясцовасці.

У адпаведнасці з Дэкрэтам №9 Прэзідэнта РБ “Аб некаторых пытаннях рэгулявання ПД ў сельскай мясцовасці”, арганізацыі, філіялы, прадстаўніцтвы, іншыя абасобленыя падраздзяленні юрыд. асоб і індывід-я пр-кі пры ажыццяўленні дз-ці па вытворчасці тавараў (выкананні работ, аказанні паслуг) у сельскай мясцовасці маюць права карыстацца асаблівым парадкам падаткаабкладання і выплаты абавязковых плацяжоў у бюджэт.

У прыватнасці, яны вызваляюцца ад уплаты падатку на прыбытак (арганізацыі) і падаходнага падатку (індывід. пр-нікі) у адносінах прыбытку і даходаў, атрыманых ад рэалізацыі тавараў (работ, паслуг), зробленых імі ў сельскай мясцовасці (за выключэннем прыбытку і даходаў, атрыманых ад гандлёвай пасрэдніцкай дзейнасці), а таксама падатку на нерухомасць з кошту аб’ектаў, размешчаных у сельскай мясцовасці. Указаныя юрыд. асобы і індывід. пр-нікі выплачваюць дзяржаўную пошліну за выдачу спец. дазволу (ліцэнзіі) у памеры 50 % (арганізацыі) і 25 % (індывід. пр-нікі) ад устаноўленага заканадаўствам памеру за яго выдачу, і вызваляюцца ад выплаты дзярж. пошліны за ўнясенне змяненняў і (або) дапаўненняў у спец. дазвол (ліцэнзію).

22. Заканадаўчыя аспекты антыкрызiснага кiравання.

Антыкрызіснаекіраванне -гэта працэспрымяненняформаў, метадаўі працэдур, накіраваныхна сац.-эканамічнае аздараўленнефінансава-гаспадарчай дз-ці індыв-гапр-ка, прад-ствы, стварэнне іразвіццёумоўдлявыхаду зкрызіснагастануэканомікі прад-стваабо індывід.Пр-ка.

Банкруцтва- неплацежаздольнасць даўжнiка, якая мае ўстойлівыхарактар​​, прызнанаярашэннемгаспадарчагасуда.Банкруцтва арганізацыі- яе няздольнасць выканаць абавязацельствы перад крэдыторам.

Асноўным прыкметай банкруцтва з'яўляецца адсутнасць магчымасці разлічыцца з крэдыторамі па розных даўгах. Гэта можа быць запазычанасць:

-перад персаналам па заработнай плаце

-перад бюджэтам па абавязковых плацяжах, штрафам, пенях (бягучым, налічаных альбо знойдзеным, па выніках праверак і судовых рашэнняў)

-перад банкамі па крэдытах, забяспечаных залогам

-перад іншымі крэдыторамі па абавязацельствах, якія ўзніклі ў ходзе ажыццяўлення гаспадарчай дзейнасці і іншая запазычанасць.

Не залежна ад выгляду запазычанасці - калі актывы прадпрыемства не могуць пакрыць памер яго запазычанасці - яно з'яўляецеся банкрутам.

Гаспадарчы суд можа прымянiць да даўжника (банкрута) наступныя працэдуры: санацыя, лiквiдацыя, мiравое пагадненне.

Санацыя- сiстэма мерапрыемствау, якiя праводзяцца для прадухiлення банкруцтва і аднаўлення плацежаздольнасці. Пад санацыяй у гэтым выпадку трэба разумець працэдуру рэструктурызацыi, змяненне правоў уласнасцi, фiнансавай падтрымкi даўжнiка, якая ажыцяўляецца з мэтай захаваць гэтага даужнiка и яго працоўны калектыу.

Ліквідацыяпрадпрыемства -працэс, завяршальныдз-цьарганізацыі прыадсутнасціпераходу правоўі абавязкаўда іншых асоб.Ліквідацыюможнападзяліцьнавіды:добраахвотнаяі прымусовая. Добраахвотная - ліквідацыяпрадпрыемства нападставепрынятага рашэннязаснавальнікамібезпадачызаявы аббанкруцтве ўгаспадарчысуд.Прымусовая - ліквідацыяпа рашэннісуда(у выпадкупрызнанняпрадпрыемства -даўжнiка банкрутам).

У працэсе аб справе банкруцтва да i пасля аб’яулення банкруцтва па прапанове даужнiка можа заключацца мiравое пагадненне.

Мiравое пагадненне – гэта пагадненне памiж даужнiком и крэдыторамi, якое дазваляе даўжніку забяспечыць свае абавязацельствы без прымянення ліквідацыі. Яно м. б. заключана толькі пасля пагашэння запазычанасці па патрабаваннях крэдытораў першай і другой чаргі. Сцвярджэнне міравога пагаднення гаспадарчым судом з'яўляецца падставай для спынення вядзення па справе аб банкруцтве.