Крытэрыі працы па рэйтынгавай сістэме па дысцыпліне

«Гісторыя Расіі і Украіны (XVII–XVIII стст.)»

Для падрыхтоўкі да заліку (іспыту) рэкамендуюцца наступныя выданні:

1. Всеобщая история России с древнейших времён до конца XVIII века. / Под ред. О.А. Яновского. – М.: Эксмо. – 592 с.

1. История России и Украины (с древнейших времён до конца XVIII в.): уч. пос. / О.А. Яновский [и др.]; под науч. ред. О.А. Яновского. – Минск: БГУ, 2012. – 503 с.

Кортеж российской власти. IX – XXI века: биогр. справ. В 3 ч. Ч. 1. – Минск: РИВШ, 2013. – 400 с.

Рэйтынгавая ацэнка ведаў на кафедры гісторыі Расіі гістарычнага факультэта БДУ асноўваецца на Палажэнні аб рэйтынгавай сістэме ацэнкі ведаў студэнтаў па дысцыпліне ў Беларусскам дзяржайнам універсітэце (№ 38-ОД), зацверджанай загадам рэктара 04.02.2008 з наступнымі ўдакладненнямі. Рэйтынгавая ацэнка ведаў выкарыстоўваецца і ў рамках навучальнага курса «Гісторыя Расіі і Украіны (XVII–XVIII стст.)» для спецыяльнасці «Гісторыя».

У рамках курсу прадугледжана рэгулярнае правядзенне апытанняў ў розных формах (экспрэс-апытанне, вуснае апытанне) па пройдзеных тэмах. Таксама ў рамках тэматычных семінарскіх заняткаў прадугледжана падрыхтоўка і абарона рэфератаў (па сацыяльна-эканамічнай праблематыцы ці іншай – па тэме канкрэтнага семінара), а таксама мяркуецца ажыццяўленне дыскусій па асабліва вострым тэмах. Прадугледжана правядзенне асобных тэматычных тэстаў для студэнтаў.

Увогуле, ацэнка бягучага кантролю ажыццяўляецца выкладчыкам па ўсіх відах вучэбнай дзейнасці студэнта. На падставе ацэнкі гэтых відаў вучэбнай дзейнасці ў семестры выстаўляецца агульная ацэнка для бягучага кантролю як сярэдняя арыфметычная ацэнак. Пры гэтым выкарыстоўваецца ацэнка працы студэнта на практычных занятках ў рамках 10-бальнай шкалы.

Крытэрыі ацэнкі для працы студэнта на занятках і калоквіуме:

Максімальная адзнака 10 (дзесяць) балаў– заслугоўвае той студэнт, які выяўляе ўсебаковае, сістэматычнае і глыбокае веданне навучальнага матэрыялу – у рамках вучэбнай праграмы і больш; студэнт актыўна працуе на практычных занятках і пры гэтым праяўляе творчыя здольнасці і навуковы падыход у разуменні і выкладанні вучэбнага матэрыялу; растлумачым: яго асноўнай адказ і дапаўненні да адказу калегаў – дакладныя, валодае тэрміналогіяй па дысцыпліне, расказвае матэрыял паслядоўна і лагічна.

9 балаў – калі студэнт выяўляе ўсебаковае, сістэматычнае веданне вучэбнага матэрыялу па праграме, самастойна выконвае ўсе належныя заданні і паказвае сістэматычны характар ​​ведаў па дысцыпліне, дастатковы для далейшай навучання, а таксама здольнасць да самастойнага развіцця ведаў, матэрыял выкладае паслядоўна і лагічна; следуе адказ на асноўнае пытанне і хаця б адно дапаўненне адказаў калегаў.

8 балаў– заслугоўвае той студэнт, які выявіць веданне навучальнага матэрыялу і не дапусціць у адказе істотных недакладнасцяў.

7 балаў– заслугоўвае студэнт, які выявіў дастаткова поўнае веданне матэрыялу і не дапусціў у адказе істотных недакладнасцяў, самастойна выканаў ўсе прадугледжаныя праграмай заданні, праяўляе агульную здольнасць да самастойнага папаўнення ведаў

6 балаў– заслугоўвае студэнт, які дастаткова поўна ведае навучальны матэрыял і не дапусціць у адказе прынцыповых недакладнасцяў (тэрміналогія, асноўныя даты і імёны гістарычных дзеячаў).

5 балаў– заслугоўвае студэнт, які няпоўна валодае асноўным навучальным матэрыялам, але пры гэтым які валодае неабходным рэсурсам (ведамі) для іх самастойнага ліквідацыі.

4 балы– заслугоўвае студэнт, які мае веды асноўнага навучальнага матэрыялу, але дапусціў важныя хібнасці пры іх адказе, але які валодае неабходнымі ведамі для ліквідацыі пад кіраўніцтвам выкладчыка дапушчаных хібнасцяў.

3 балы – заслугоўвае студэнт, які даў дрэнны адказ, але які валодае неабходнымі ведамі для ліквідацыі пад кіраўніцтвам выкладчыка найбольш істотных хібнасцяў свайго адказу.

2 балы – заслугоўвае студэнт, які мае прабелы ў ведах і / або адсутнасць ведаў па значнай частцы асноўнага навучальнага матэрыялу, не здольны выканаць заданні па праграме, які не можа працягнуць навучанне без дадатковых заняткаў па адпаведнай дысцыпліне

1 бал – заслугоўвае студэнт, ня даў адказу або які адмовіўся ад адказу, або даў адказ зусім не па сутнасці разгляданых пытанняў.

Крытэрыі ацэнкі для кантрольных работ (тэсту) і / або КСР:

У залежнасці ад правільных адказаў студэнта на пастаўленыя пытанні ў тэсце: з 20 пытанняў правільныя адказы на ўсё - 10 балаў, на 19-18 пытанняў - 9 балаў, на 17-16 - 8, на 15-14 - 7, на 13-12 - 6, на 11-10 - 5, на 9-8 - 4, на 5-7 - 3, на 4-2 - 2, на 1 - 1 бал.

У адпаведнасці з выкладаннем прадмета ў КСР:

10 балаў –поўны і сістэмны, добра структураваны адказ, які абапіраецца на валоданне асноўным і дадатковым навучальным матэрыялам са свабодным прыцягненнем крыніцавага матэрыялу.

9 балаў –поўны і сістэмны, добра структураваны адказ, які абапіраецца на валоданне асноўным і дадатковым навучальным матэрыялам з прыцягненнем источникового матэрыялу.

8 балаў –поўны і сістэмны, добра структураваны адказ, які абапіраецца на валоданне асноўным і дадатковым навучальным матэрыялам.

7 балаў –поўны і сістэмны адказ, які абапіраецца на валоданне асноўным і дадатковым навучальным матэрыялам без прыцягнення крыніцавага матэрыялу.

6 балаў – сістэмны адказ, які абапіраецца на валоданне асноўным навучальным матэрыялам з некаторымі прабеламі, якія не замінаюць далейшаму засваенню вучэбнага матэрыялу.

5 балаў – сістэмны няпоўны адказ, які абапіраецца на валоданне асноўным навучальным матэрыялам, які можна выправіць сіламі навучэнца.

4 балы – няпоўны адказ, дзе ёсць адчувальныя прабелы ведаў, якія аднак не закранаюць найбольш важных састаўных вучэбнай праграмы (гэта значыць павярхоўнае валоданне самымі элементарнымі ведамі па прадмеце).

3 балы – адказ нездавальняючы з элементамі найбольш важных састаўных вучэбнай праграмы.

2 балы – нездавальняючы адказ па прадмеце;

1 бал – адсутнасць і / або адмова ад адказу.

Выніковая рэйтынгавая адзнака выстаўляецца з улікам вагавых каэфіцыентаў для бягучага і выніковага кантролю ведаў студэнтаў па дысцыпліне. Прадугледжаны наступныя крытэрыі выніковай ацэнкі рэйтынгу для студэнтаў 2-га курсу гістарычнага факультэта БДУ:

– вагавы каэфіцыент адзнакі бягучай паспяховасці складае 0,5;

–вагавы каэфіцыент адзнакі на заліку складае 0,5;

– рэйтынгавая (выніковая) адзнака з'яўляецца сумай выніковых адзнак бягучага кантролю ведаў і экзаменацыйнай адзнакі, памножаныя на коэффициенты 0, 5 і 0,5; напрыклад: 8 х 0,5 + 7 х 0,5 = 7.

Важным складнікам, акрамя бягучай паспяховасці, з'яўляецца ацэнка, якую атрымаюць веды студэнта на заліку. Залік праводзіцца па білетах, якія складаюцца з 2-х пытанняў з пераліку. Адзнака за адказ на экзамене выстаўляецца таксама па 10-бальнай шкале і складае 0,5 выніковай рэйтынгавай адзнакі згодна з вагавым каэфіцыентам.

Кансультацыі выкладчыка: чацверг з 10.⁰⁰ да 11.³⁰, з 14.³⁰ да 15.⁰⁰.

ПЫТАННІ ДА ЗАЛІКА

XVII ст.

1. Крыніцы па гісторыі Расіі і Украіны XVII ст.

2. Кароткая характарыстыка вядомых навуковых прац па праблемах гісторыі XVII ст.

3. Рост тэрыторыі Расіі ( асноўныя шляхі прырашчэння земляў) і контур яе межаў.

4. Асноўныя адміністрацыйна-тэрытарыяльныя адзінкі і сістэма кіравання.

5. Насельніцтва Расіі і Украіны XVII cт.: Колькасныя змены, сацыяльныя групы, этнасы.

6. Тэндэнцыі развіцця феадальнага землеўладання.

7. Тэндэнцыі развіцця феадальнай рэнты.

8. Становішча і характарыстыка сельскагаспадарчай вытворчасці.

9. Асноўныя рысы мануфактурна-рамесленай вытворчасці.

10. Эвалюцыя таварна-грашовых адносін.

11. Структура феадальнага грамадства Расіі і Украіны (агульная характарыстыка).

12. Кіруючыя саслоўя: становішча, палітычныя і эканамічныя правы .

13. Сяляне Расіі і Украіны XVII ст.: змены ў становішчы і правах.

14. Насельніцтва гарадоў і пасадаў Расіі: роля ў эканамічным жыцці краіны, становішча і права.

15. Аднаўленне Расіі пасля Смуты. Цар Міхаіл і патрыярх Філарэт.

16. Стварэнне саслоўна-прадстаўнічых органаў улады і фарміраванне бюракратычнага апарата. Загады і загадным людзі.

17. Знешняя палітыка Міхаіла Фёдаравіча.

18. Агульная характарыстыка праўлення Аляксея Міхайлавіча.

19. Дзейнасць камісіі М. Адоеўскага і прыняцце Саборнага Ўлажэння аб сялянах і халопах.

20. Саборнае Ўлажэнне аб пасадзе і пасадскіх людзях.

21. Саборнае ўкладанне аб формах землеўладання.

22. Царкоўная рэформа і раскол царкву. Нікан і Абакум.

23. Гарадскія паўстання ў Расіі XVII ст.

24. Знешняя палітыка Расіі ў другой палове XVII ст.: напрамкі, стратэгія, асноўныя падзеі і вынікі.

25. Украіна ў канцы XVI – першай палове XVII ст.

26. Вызваленчая вайна ўкраінскага і беларускага народаў у сярэдзіне XVII ст. Багдан Хмяльніцкі.

27. Традыцыйны і новы лад у арміі Расіі XVII ст.

28. Фарміраванне ўсерасійскага рынку. Гандлёвы і Новагандлёвы статуты.

29. Сялянская (грамадзянская?) вайна пад кіраўніцтвам С. Разіна.

30. Пачатак праўлення Пятра I: фарміраванне яго «гнязда».

XVIII ст.

1 . Крыніцы па гісторыі Расіі і Ўкраіны XVIII ст.

2. Кароткая характарыстыка вядомых навуковых прац па праблемах гісторыі XVIII ст.

3. Рэфармаванне апарата ўлады ў першай чвэрці XVIII ст.

4. Погляды сучаснікаў і навукоўцаў на асобу Пятра I і яго праўленне.

5. Ваенная рэформа Пятра I.

6. Эканамічная і фінансавая палітыка Пятра I.

7. Дыпламатыя Пятра I напярэдадні Паўночнай вайны.

8. Паўночная вайна.

9. Апазіцыя Пятроўскім рэформам. Сацыяльныя рухі. К. Булавін.

10. Генезіз абсалютызму ў Расіі XVII–XVIII стст.

11. Барацьба за ўладу пры пераемніках Пятра I.

12. Міжнароднае становішча і знешняя палітыка Расіі ў 1725–1762 гг.

13. Пашырэнне тэрыторыі Расіі ў XVII–XVIII стст. і імперская палітыка самадзяржаўя.

14. Дзяржава і царква ў Расіі XVII–XVIII стст.: Эвалюцыя взаемадносіны.

15. «Адукаваны абсалютызм» Кацярыны II.

16. «Наказ » Кацярыны II і дзейнасць Улажэннай камісіі.

17. Саслоўная структура Расіі XVIII ст. і тэндэнцыі яе эвалюцыі.

18. Унутраная палітыка Кацярыны II у 70–80-я гг . XVIII ст.

19. Знешняя палітыка Кацярыны II: напрамкі, стратэгія, асноўныя падзеі і вынікі.

20. Народныя рухі ў сярэдзіне і 2-й палове XVIII ст. Пугачоўшчына: яе перадумовы, дзеючыя сілы, характар, галоўныя падзеі і вынікі.

21. Эканамічнае развіццё Расіі ў 2-й палове XVIII ст. і палітыка ўрада.

22. Рэакцыя Расіі на рэвалюцыйныя падзеі ў Францыі.

23. Рэфармацкая дзейнасць Паўла I і яе вынікі.

24. Расія ў падзелах Рэчы Паспалітай.

25. Палітыка Расіі на Левабярэжнай Ўкраіне.

26. Правабярэжная Ўкраіна ў канцы XVII–XVIII ст.

27. Запарожская Сеч ў канцы XVII–XVIII ст.

28. Заходнеўкраінскія землі ў канцы XVII–XVIII ст.

29. Вынікі гістарычнага развіцця Расіі ў XVII–XVIII стст.

30. Вынікі гістарычнага развіцця Ўкраіны ў XVII–XVIII стст.

31. Гісторыя Расіі і Ўкраіны XVII–XVIII стст. ў кантэксце беларускай гісторыі і гісторыі Еўропы.